UTANCIMDAN YÜZÜM TUTMUYOR!
Allah’ım nice bin, günaha girdim
Huzura varmaya, yüzüm tutmuyor!
Lağviyat lakırdı, boş laftı virdim
Nefsim azgınlaştı, sözüm tutmuyor!
Yalan riya ile, ruh başkalaştı
Tevbe edip bozdum, öz laçkalaştı
Gizli günah arttı, başımdan aştı
Altından kalkmaya, dizim tutmuyor!
Takva cihat zordu, yükten kaçıldı
Haktan saptık; batıl, yollar açıldı
İpsiz imamesiz, tesbih saçıldı
Taneler dağıldı, düzüm tutmuyor!
İbadet ve hizmet, geri planda
Nefs öne çıkıyor, her yapılanda
Keyfe menfaate, bir kapılanda
Her şey kül oluyor, közüm tutmuyor!
Arslan mücahitler, hep horozlaştı
Kur’an’ın meali, rafta tozlaştı
Ayarlar yalama, vicdan yozlaştı.
Manevi çarpıklık, çözüm tutmuyor!
Dünyamız dengesiz, davamız öksüz
Hidayet kararmış, irfanım göksüz
Hayrü hasenatım, amelim köksüz
Asma çubuklarım, üzüm tutmuyor!
Utanma duygusu, hayasız olmaz
Lazım Hak korkusu, mayasız olmaz
Tevbesiz takvasız, ayarsız olmaz
AB takımını, gözüm tutmuyor!
İnayet etmezsen, öğütür gaflet
Allah’ım Sen yetiş, çürütür şehvet
Fasıka muhabbet, sadıka nefret
Etmeye başlayanı, özüm tutmuyor!
Gel artık gönlünü, Mevla’ya bağla
Batıldan dön; Hak’la, irtibat sağla
Gel Harun şimdi sen, haline ağla
Doksandokuz saydım, yüzüm tutmuyor!
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/utancimdan-yuzum-tutmuyor-siir/