Toplumsal İnfilakın Çaresi İNFAK KURUMLARI VE MARAZLILARIN ERBAKAN TAKINTISI

İnfak, “NEFK” kökünden türetilmiş olup, meşru ve makbul yollarla sahip olunan malını, Allah rızası için muhtaç ve mağdurlara ve ihtiyaçlarını karşılayıcı oranda harcamak anlamındadır. Hukuken bakmak zorunda olduğu, ana-baba ve akrabalarına sahip çıkmaktan, Hak hâkim olsun ve Adil bir düzen kurulsun diye Allah yolunda cihada harcamaya kadar, Kur’an-ı Kerimde yetmişden ziyade ayette infak kavramı bulunmaktadır. Toplumda soysal adalet dengesinin korunması için, Hz. Peygamber Efendimizin bütün dul ve yetimleri devlet himayesine aldığı (Buhari, Zekât, 18 – Müslim, Feraiz 14) Hz. Ömer’in ise bu uygulamayı resmileştirip kanunlaştırdığı aktarılır.

Parayı ve serveti, istihdam alanları oluşturacak ve üretim yapacak yatırımlardan çekip bankalarda yığmak veya altına bağlayıp yastık altına koymak anlamındaki “Kenz” dinimizde yasaklanmıştır. (Tevbe Suresi 35. ayet ve Bak: Gazali-İhya 4. Cilt, sh. 91-95)

Çünkü Kur’an’ın açık beyanına göre, varlıklı Müslümanların mallarında yoksulların ve muhtaçların da hakları vardır. (Zariyat: 51, Meariç: 24-25)

Ancak “İnfak” kavramı, Kur’an’da 5 ayrı sınıfta kurumlaşmıştır, Bunların “hüküm”leri de “hedef”leri de farklıdır.

Bunlarla ilgili ayet ve hadislerin hepsini aynı kategoriye koymak, özel fazilet tavsiyelerini bile genel farziyet emirleri gibi sunmak yanlıştır. Ve hele komünist öğretilerden etkilenip ve İslamiyet’i komünizmi meşrulaştırmaya alet edip, infak kavramını keyfince yorumlamaya kalkışmak; ve hızını alamayıp Ebu Zerr Gıffari gibi birkaç mübarek sahabenin icraat ve içtihadını öne çıkarıp, başta Aşer-i Mübeşşere ve 4 büyük halife efendilerimiz olmak üzere Sahabe-i Kiramın çoğunluğunu “mal ve servet sahibi olmuşlar” diye kınamaya ve karalamaya kalkışmak tam bir sapkınlık ve taşkınlıktır. Bu dini bize nakleden, bu uğurda gösterdikleri feragat ve fedakârlıkları Kur’an’da övülen Sahabe-i Kiramı zan altında tutmak, İslam’ın temeline dinamit koymaktır.

..

MAKALENİN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ…