Siyasi Sorumluluğun Manası

ve

CUMHURBAŞKANLIĞI ADAYLIK MUAMMASI

Toplum fertlerine ve mü’minlere, siyasi şuur ve sorumluluk bilinci aşılamak en önemli konuların başındadır. Çünkü hem Milli bağımsızlık duygusu, hem de İslam’ın bütün kurum ve kurallarıyla uygulanma arzusu, bu siyasi şuuru gerekli kılmaktadır. “Biz siyasetle uğraşmıyoruz!” iddiası, “Biz bu ülkedeki, Anayasadan kanunlara… Milli Eğitim programlarından, televizyon ve internet yayınlarına… Ekonomik kararlardan, dış politikaya… Ailevi ve ahlâki yıkımlardan, Din tahribatına aldırmıyoruz!.. Böyle Devlet, Millet ve hükümetle ilgili hiçbir konuyla ilgilenmiyoruz ve merak etmiyoruz.” demekle aynı anlamı taşır… Oysa pek çok insanın bu hususların hemen hepsiyle alâkalı şikâyetlerini ve beklentilerini sıkça ve her fırsatta konuştukları halde, yukarıdaki iddiaları boşta kalmaktadır. Hem zaten kendimizi, ailemizi, çevremizi ve tüm milletimizi elbette ilgilendiren bu konularla… Ve bunların tamamına yegâne çözüm üretme fırsatı sunan siyaset kurumlarıyla ilgilenmemek, öyle sanıldığı gibi bir fazilet değil, tam aksine mes’uliyetsizlik sayılır.

Erbakan Hoca anlatmıştı: İsviçre’deki bir toplantıda Ahmet Bin Bella (1916-2012) ile karşılaşmıştı. Bu zat, 1830 yılında ülkelerini işgal eden ve soykırım derecesinde Müslüman katliamına girişen Fransızlara karşı, Cezayir Ulusal Kurtuluş Hareketi’ni başlatan liderler arasındaydı. Sosyalist, ama antisiyonist fikirli Ahmet Bin Bella, bağımsızlık mücadelesini kazandıktan sonra Cezayir’in ilk Cumhurbaşkanı seçilmiş, ama 3 yıl sonra Savunma Bakanı Bumedyan tarafından devrilip İsviçre’ye sürgüne yollanmıştı. İşte bu zat sohbet sırasında Erbakan Hoca’ya: “Hem Kurtuluş Mücadelesi ortamında, hem sonraki seçimler sırasında, bazı tarikat büyüklerinin ve güya şeriat âlimlerinin, maalesef Fransızlara destek çıktıklarını, bağımsızlıktan sonraki siyasi hareketlerde de işbirlikçi partilere çalıştıklarını” anlatıp dert yanmıştı. Bunun üzerine Erbakan Hoca: “Ben ise kendilerine, ‘maalesef bizdekilerin birçoğu hâlâ öyle davranmaktadır!..’ diyecek oldum, ama dilim varmadı!..” buyurmuşlardı. Evet “Biz nefsi cihadımızla uğraşıyoruz, siyaset işlerine bulaşmıyoruz!..” dedikleri halde, her seçim geldiğinde Faiz, Fuhuş ve Kumar serbestçisi, Haçlı Avrupa Birliği ve Siyonist İsrail işbirlikçisi partilere oy verip iktidara taşıyanlar ve bunların bütün talan ve tahribatlarına ortak olanlar, hiç mi Allah’tan korkmaz ve ahirette hesap vereceklerini dikkate almazlardı!? Çünkü siyasi şuur ve sorumluluk bilinci taşımayanların, hem İslami onurları, hem de insani huzurları ayaklar altına alınmaktaydı.

Ebû Hanife’nin Siyasi ve İlmi Cihadı![1]

İslam siyasi tarihinde Sasani yönetim geleneğinin etkisiyle “din” ve “devlet” ikiz kardeş olarak sayılmıştır. Bu perspektifte, dinin “temel”, devletin ise bu temeli koruyan “bekçi” olarak sunulması, İslam siyasi düşünceler tarihinde “din-ü devlet” anlayışının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Başka bir deyişle, birlik, bütünlük ve nizamın korunması adına devlet, din/düzen üzerinde baskın konuma çıkmıştır. Hz. Muhammed (SAV) ve dört halife döneminde din/düzen ve devlet ayrımı ortaya çıkmamışken, Emevi saltanatı ile birlikte, ilmi temsil eden “ulema” ile iktidarı temsil eden “ümera” arasındaki ilişki ve mücadele önem kazanmıştır.

Ulema-ümera ilişkisi bağlamında Ebû Hanife’nin Emevi ve Abbasi zulüm yönetimlerine karşı, Hakkı ve adaleti temsil eden duruş ve direnişi çok önemli ve dikkate değer bir tavırdır. İslam siyasi düşünceler tarihindeki bilgi-iktidar ilişkisi, Ebû Hanife’nin duruşu ve “siyasal fıkhı” ekseninde ele alınmalı; İslam siyasi tarihindeki ulema-ümera ilişkisi sorunlarının almış olduğu biçim ortaya konularak, bazılarınca, biraz da alâkasızca İslam dünyasının Sokrates’i olarak nitelenen Ebû Hanife’nin kasten öne çıkarılmayan siyasal cihadı ve İslami dayanakları topluma anlatılmalıdır.

…

MAKALENİN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ..