SEN’SİN EFENDİM (ŞİİR)
Bilmem hasretine, nasıl dayandım
Yoluna canımı, serdiğim Sensin!
Ebedi dirilten, bir oda yandım
Aşkına gönlümü, verdiğim Sensin!
Âlemi ervaha, sultan efendim
Hakkı bilmez ehli, kaftan efendim
Deli diye bana, bühtan efendim
Eden hainlerden, döndüğüm Sensin!
Sohbetlerin iksir, oldu sözüme
Himmetinle huzur, doldu özüme
Ayağın kirini, ey can gözüme
En has sürme diye, sürdüğüm Sensin!
Tecelli tahtında, nuri mücessem
Kulluk rütbesine, nasıl yücelsem..
Seni Mevla övmüş, gayri ne desem
Onunla vuslata, erdiğim Sensin!
Bırakma bendeniz, nefsim elinde
Şehvet şekavetle, gaflet halimde
Destanın okunur, dostun dilinde
Her nereye baksam, gördüğüm Sensin
Hayalin hatıran, durur karşımda
Tadını alırım, suyum aşımda
Senin sevdan bulut, bulut başımda
Ümidim tesellim, sevdiğim Sensin!
https://www.millicozum.com/mc/2011/ekim-2011/sensin-efendim/