OLMAZ MI? (ŞİİR)

Mehmet SITMAPINAR / Konya – 14.10.2017

(Yatsı namazını kılmadan uyuyakaldığım gece)

Rüyamda: Aziz Erbakan Hocam ve Muhterem Ahmet Hocamın da bulundukları kalabalık bir ortamda bir program yapılıyormuş. Program alanına girişte, Erbakan Hocam polis barikatlarının arasından geçerlerken herkes mübarek ellerini öpmeye başlıyor. Ben de hemen kalabalığın arasından geçip Erbakan Hocamın mübarek ellerini öpmek için koşuyorum. Tam Erbakan Hocamın ellerini tutacakken Aziz Hocam ellerini bana uzatmıyorlar ve: “Seninle tanışıyor muyuz?” diye soruyorlar. Ben üzgün bir şekilde geri çekiliyorum. Erbakan Hocam hızlı adımlarla yürümeye devam ediyorlar. Ahmet Hocam da hemen arkalarında, ellerinde bir çanta ile yürüyorlar. Biz de Ahmet Hocamızın arkalarından yürüyoruz. Namaz kılınan bir alana geliyoruz. Toplu halde dua ediliyor. Erbakan Hocam ve Ahmet Hocam dua esnasında karşılıklı birbirlerine bakışarak hafif ağlamaklı bir şekilde ve hasret duygusu ile “Âmin” diyorlar. Sanki kalabalığın yüzünden birbirlerine yaklaşamıyorlarmış gibi bir durumla uzaktan bakışıyorlardı. Bu arada Erbakan Hocam ve Ahmet Hocamın yanlarında duaya biz de katılma imkânı bulmanın sevincini yaşıyoruz. O esnada uyanıyorum.

Te’vili:

OLMAZ MI?