OLGUN VE UYGAR İNSANIN FARKLILIKLARI

1- Olgun ve uygar insan; prensip ve program sahibidir: Bazı zarar ve sıkıntılara uğramak pahasına bile olsa, imani ve insani prensiplerinden asla taviz vermezler. Laçka ve laubali tiplerin, her kalıba ve her kalabalığa uyabilen kimselerin ise, kişilikleri gelişmemiştir. Olgun ve uygar insanların bütün davranışları ölçülü ve hayatları programlı ve bilinçlidir. Hedefsiz hesapsız ve heyecansız insanlar, zaman seline kapılıp sürüklendikleri için özel ve özgür bir varlık gösteremeyeceklerdir.

2- Yetişkin ve kişilikli insan; vicdani kanaatiyle uyum içindedir: İnancıyla ve vicdanıyla barışık birisidir. Özüyle sözü birdir. Diliyle hali farklı değildir. Vicdani kanaatlerinin tersine, birilerine yaranmak veya çıkar sağlamak için yanlış ve haksız davranışlara tenezzül edenler, ayarı bozulan teraziler gibi, karakterleri giderek yozlaşmakta ve bütün değerleri dejenere edilmektedir.

3- Çaplı ve çağdaş insan; girişken ve üretkendir: Başarmak için önce başlamak gerektiğini bilir. Devamlı başarısızlıktan korkan ve kendi kendisine güveni olmayan kimseler, asla becerikli ve bereketli olamazlar. Sosyal ve siyasal ilişkilerde olsun, ekonomik ve ticari işlerde olsun, medeni cesareti ve girişimci yeteneği bulunan kimselerin, hep iyi ve olumlu sonuçlar elde ettiği görülecektir. Bu aynı zamanda bir tevekkül ve teslimiyet meselesidir.

Çünkü her konuda girişim ve gayret bizden, başarı ve bereket ise Rabbimizdendir. Hatta bazı başarısız sonuçlar bile girişimci kişiler için bir nevi deneyimdir ve yeni girişimlere birer vesiledir. Bu gibi istenmeyen sonuçlar, onlar için asla yılgınlık sebebi değildir. Girişken ve üretken tipler sevmesini ve sevilmesini becerebilen tiplerdir. Geniş yürekli ve hoşgörülü kimselerdir… Onun bunun sırtından geçinici, hazır yiyici, devamlı tüketici durumunda olan ve hiçbir işe yaramayan ve toplumun refah ve huzuruna katkıda bulunmayan, salak ve asalak tipler, elbette sevgi ve saygı görmeyecek ve gerçek mutluluğa da hiçbir zaman erişemeyeceklerdir. Olgun insan; girişimci olduğu kadar da “etki edici ve yönlendirici” birisidir. Çevresindeki olumsuz ve uygunsuz davranışlara karşı, kızmak ve kınamak şeklinde, sadece “tepki gösterici” olmaktan ziyade “insanları hayırlı ve yararlı yönde etkileyici” olmak daha önemli ve daha verimlidir.

4- Sevimli ve seviyeli insan; önce düşünür sonra karar verir: Hislerinin ve kaprislerinin değil, aklının ve inancının emrindedir. Herhangi bir konuda iyice düşünmeden, kafasında muhakeme ve mukayese edip değerlendirmeden, “rastgele karar veren ve aceleci davranışlara girişen” kimselerin sonunda pişman ve perişan oldukları bir gerçektir. “Hırsla kalkanların zararla oturdukları” zaten bilinmektedir. Öyle ise “Yüz kere ölçüp bir kere biçmemiz” gerekmektedir. Çünkü bin tane keşke bir kuruş etmeyecektir. Sonunda pişmanlık verici davranışları azaltabildiği kadar, bir insan olgunluğa yaklaşıyor demektir.

..

MAKALENİN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ…