Mİ’RAÇ MÜJDESİ
Daim zikirde, cümle halk
Hoş Kur’ani, seda geldi…
Uyan gönül, hürmetle kalk
Hak Habib-i, Hüda1 geldi…
Boşalmadan, hiç dolunmaz
Yok olmadan, var olunmaz
Baş verirsen, saç yolunmaz
Nice canlar, feda geldi…
Neye yarar, kuru sözler
Aşık maşukunu özler
Seherlerde, yolun gözler
Kulağıma, nida geldi…
Gaflet meskenetten2 sakın
Hep kulluk tacını takın
Sefer uzun, zafer yakın
Şekva3 bitti, rıda4 geldi…
Hamdım hakirdim erkendim
Her şeyden korkup ürkendim
Aşkınla yandım tükendim
Kur’an meal, gıda geldi…
Cihat taat, her anıdır
Dünya hasat harmanıdır
Gayrı vuslat zamanıdır
Fanilere, veda geldi…
Hasret ateşine yandım
Sıbğatullah’a5 boyandım
Dünya rüyaydı uyandım
Vakit tamam, cüda6 geldi…
Mahcup pişman, günahından
Feryat figan, her ahından
Boş çevirme, dergâhından
Kapına kul, geda7 geldi…
Erbakan’la kutlu özüm
Hakkı görür, oldu gözüm
En has ekip, Milli Çözüm
Yüzlere hoş, eda geldi…
1- Habib-i Hüda: Allah’ın (CC) sevgilisi Hz. Peygamber (AS).
2- Meskenet: Tembellik, gevşeklik.
3- Şekva: Şikâyet etme, sızlanıp söylenme.
4- Rıda: Hoşnutluk, kadere teslimiyet.
5- Sıbğatullah: Allah (CC) boyası, Kur’an ve Resulüllah ahlâkı.
6- Cüda: Ayrı düşmek, ayrılıp gitmek.
7- Geda: Dilenci, yoksul.