KÜFRE “BELEN”MİŞ!..

Hakikat ehline, hırlayan mahlûk

Bülbülü kıskanan, kargaya benzer!..

Hainlerin sonu, rezillik horluk

Alnının karası, damgaya benzer!..

Özünü yansıtır, kişinin sözü

Kendi ruhun yakar, kininin közü

Hidayet kararmış, körmüş kalp gözü

Dava aşkı sahte, dalgaya benzer!…

Hak dava yüküne, vermemiş omuz

Adını saklıyor, kullanır rümuz

Fırsat gâvurudur, fıtratı domuz

Pakradun piyonu, fırkaya benzer!..

Haram harmanlamış, hayâsı akmış

Sırf ısınmak için, ormanı yakmış

Murat taksisine, Mercedes takmış

Üstünde sırıtan, markaya benzer!

Aklı fikri dünya, hep değiş tokuş

Düz yere alışmış, çıkamaz yokuş

Kendini bir kartal, sanıyor o kuş

Düşeceği tuzak, tongaya benzer!.

Bir mazlum yarasın, saramamıştır

Hiç hayra huzura, varamamıştır

Allah rızasını, aramamıştır

Şeytana yarayan, kavgaya benzer!..

Sözleri iftira, abuk subuktur

Hayra çok yavaş ya, şerre çabuktur

Özü hep çürümüş, ceviz kabuktur

Bu adam sobalık, yongaya benzer!..

Yaranmak istiyor, birkaç soysuza

Haddini çok aşmış, bak şu huysuza

Nasihat faydasız, kalbi nursuza

Cehennem adresli, kargoya benzer!..

Akgül’den intikam, için bilenmiş

Hakka hayra cahil, şerri bilenmiş

Vicdanı kirlenmiş, küfre belenmiş

Şeytanın giydiği, hırkaya benzer!…

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/kufre-belenmis-siir/