KENDİLERİ AHMAK OLANLAR, HERKESİ DE MANYAK SANIRMIŞ!
Siyonist odakların, ABD ve AB kolundan birine sarılmak, kahramanlık gibi sunuluyordu!
“Terör hayatta kalmaya çalışırken, PKK’ya yakın durmakta direnenler tasfiye olmak üzereyken, yıllarca oyun kuran medya havlu atıyorken, muhalefet sallanıyorken, Avrupa’ya vizeler kalkıyorken, İstanbul sermayesi kazandığı halde şikâyet ediyorken Türkiye nereye gidiyordu? İçeride kişilerin ismiyle girişilen birçok tartışma yaşanıyordu. Benim ilgi alanım bu değil. İyi ya da kötü içerideki kişilere hiç bakmam! Sadece uluslararası kimlik taşıyanlara, dışarısıyla ilişkili olanlara dikkat kesilirim. Gerisi boştu! Türkiye’de bu vasıflarda isimler vardı. Ankara’da da, İstanbul’da da vardı! Peki neden yabancılar bu kadar rahat operasyon yapıyordu? Galiba üzerinde durmadığımız nokta buydu! Ama cevap kesin ve basit: “Derin Devletimiz yoktu!” Oysa Osmanlı’da kocaman bir Derin Devletimiz bulunuyordu. Şimdi Erdoğan’la birlikte bu olmaya başlıyordu.”[1]
Bu, gerçekleri saptıran saptamalar, çağlar boyunca gelişip kökleşen Şeytan şebekesi Siyonizm’i ve sinsi projelerini en iyi bilen, en etkin kurtuluş çarelerini gösteren ve tarihi tedbirleri geliştiren ERBAKAN Hoca’yı hiç hesaba katmama, hatta yok sayma kasıtlıydı. Çünkü Siyonist odaklar halâ Erbakan’ın bütün izlerini silme yani kendi ifadeleriyle “Mezarına beton dökme” telaşındaydı. Elaziz zırvacıları gibi, Bu Ergün Diler kiralıklarını okuyup heyecanlanarak: “Erbakan’ın talebeleri(!) olan AKP’li kahramanlar şimdi O’nun projelerini bir bir hayata geçiriyorlar!” safsatalarını sallayadursunlar, Ergün Diler’in Erbakan’ın aziz hatırasını ve talihli programlarını unutturmak için kullanıldığının bile farkına varamamaktaydı!
“Mağlubiyetle birlikte, (Siyonist odakların) istedikleri şekilde yaşamaya mecburduk. Artık ne Batılıydık, ne Doğuluyduk… Gücümüz neydi, nereye gidiyorduk, ne amaçla yürüyorduk bilen yoktu! Bakın iş başına gelenlere. (Erbakan dahil tüm iktidar içinde Siyonizm’i tanıyan ve tedbir alan hiç çıkmıyordu!?) Ya da darbe ile ülkeyi düze çıkaracaklarını sananlara… Hepsi hayal kırıklığıydı.. Hiç biri oyunu anlamıyordu. Güç merkezlerinin ne tasarladığı ve bize nasıl bir elbise biçtiğini anlayan yoktu. Anlayan olmadığı için değiştirme amacıyla çabalayan da bulunmuyordu! Erdoğan’a kadar! (çok şükür bilge lider artık her şeyi biliyor ve gerekli önlemleri alıyordu!?) Sevseniz de sevmeseniz de gerçek buydu!”
O’nun kaypak talebelerini kahramanlaştıranlar, neden Erbakan’ı yok sayıyordu?
“İçeride bizi neyin beklediğini görmek ve anlamak için öncelikle bazı başkentleri iyi anlamak lazımdı. Washington, Londra, Moskova, Berlin ve Tel Aviv… Türkiye sınırları içinde ve etrafında ne zaman önemli bir adım atmaya kalksa birileri hemen karşısında ve yanında yer alırdı. Ama önce bir not! e-Muhtıra ne zaman verilmişti? 27 Nisan’da… Bursa Ulu Camii’ndeki patlama ne zaman olmuştu? 27 Nisan’da Peki Abdülhamit Han ne zaman tahttan indirilmişti? 27 Nisan’da! Tesadüf yoktur! Büyük devletler kavgalarında her zaman mesajlarla konuşur. Pek çok kez bunu görmeyiz! Abdülhamid Han’ı tahttan indiren AVRUPA ve İngilizlerdi! Acaba 27 Nisan’da birileri de çıkıp aslında Avrupa’ya mı mesaj veriyordu? Çünkü 12 Mart da, 12 Eylül de, 28 Şubat da, dünyadaki büyük kavganın bizdeki ayak izleriydi! Düşünün! Özellikle aktörlere iyi bakın! Ya o dönem görev alan askerler Erdoğan’a değil de belli bazı isimlere tepki gösterdiyse! Tepkinin asıl amacı AKP değil de Avrupalı güçleri yanına alan birileriyse… Yani Osmanlı’yı yıkanlarla artık yan yana duranlar istenmiyorsa!”[2]
..
MAKALENİN TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ…