KAHRAMAN SANILAN KARAVANAYA
Hak davadan koptun, köksüz ağaçsın
Kurumuş feyz1 çeşmen, arkın2 kalmamış…
Çorak arazide, nasıl bağ açsın
Çökmüş değirmenin, çarkın kalmamış…
AB kapısında, yüz suyu döktün
ABD’ye karşı, daim diz çöktün
Bu tavırla iman, temelin söktün
Haçlı Siyonist’ten, farkın kalmamış…
Belli oldu Hak’tan, cayarın artık
Dikiş tutmaz gayrı, ayarın artık
Uçuruma doğru, kayarın artık
Pazarın piyasan, parkın kalmamış…
Hidayet kararsa, vicdan çürürmüş
Beynini kalbini, dünya bürürmüş
Bir zaman marşlarla, Hak’ta yürürmüş
Şimdi dava ezgin, şarkın kalmamış…
Dünyan mamur ettin, ahiret harap
Hidayet karardı, ne bela Ya Rab
Washington minberin, Kopenhag mihrap
Şaştı kıblen; garbın, şarkın kalmamış…
Binmişsin rüyada, hayal atına
Güvenme dünyanın, saltanatına
Sanki tapınırsın, yat ve katına
Bir bakarsın evin, barkın kalmamış…
Dünya için bütün, dertler tasalar
Hepsi emanettir, makam masalar
Haram haksız kazanç, dolu kasalar
Geç anlarsın dolar, markın kalmamış…
Belge bilgin sahte, atarsın hava
Makam mala kondun, ucuz bedava
Ne ülke derdin var, ne de Hak dava
Toprak kabul etmez, gark’ın3 kalmamış…
1- Feyz: İlham kaynağı.
2- Ark: Su yolu.
3- Gark: Suda boğulmak – Yani cenazeni deniz de kabul etmez.
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/kahraman-sanilan-karavanayasiir-3/