İMAN VE ONUR, DOĞRULUKTUR (ŞİİR)
Sitemli selam gönderen eski dost bir Bakan Bey’e:
—
Riyakâr yobazlaşır, günahkârlar yozlaşır
Mert ve metin kalır mı, namertlere yanaşan!..
Granit kaya bile, balyoz ile tozlaşır
Elmas gibi sağlamlık, has imandan bir nişan
Haktan cayma; olsan da, doğduğuna bin pişman!
Peygamber hadisidir, rivayet Sahabeden:
“Servet etiket için, bir şahsa hürmet eden
İmanın üçte biri, gider hemen tepeden!”
Ganimet kapmak üzre, zalimlerle barışan
Dünyada kemik yalar, ahirette bin pişman!
Yalan; küfür tohumu, cehenneme yol açar
Doğruluk imandandır, şeytanlar ondan kaçar
Sakın eğlip bükülme, kesin kalsan da naçar
Değer mi dünya için, hep onursuz yaşaman
İzzetle ölmek şeref, şehit olur mu pişman?
Mü’min bozuk düzeni, ama önce kendini
Değiştirmek azminde, aşabilse bendini
Âleme meydan okur, bu nefis kemendini
Boynundan atan insan, meleklerle yarışan
Keyfin kölesi olan, her an her yerde pişman!
Bir anlık nefret şehvet, on yıl hapis yatırır
Kırk yılda kazandığın, hep bir anda batırır
Aklı vicdanı olan, iman irfan artırır
Doruğa varmak için, gerekir dağı aşman
Doğru zindanda mutlu, hain sarayda pişman!
Mide için beynini, yiyenin karnı doyar
Ama kim zavallıyı, adam yerine koyar
Bindiği dalı kesen, kendi altını oyar
Hırsızlık hilekârlık, şeytanlık hayra düşman
Hakkı tut, doğru konuş; etseler de bin pişman!
İman aslen tercihtir, dünya mı ahiret mi
Karar ver istediğin, bugün mü akıbet mi
Tarafını seçmektir; Din mi, kavm aşiret mi
Yalancı yalakalar, “Büyük baş”a danışman
Doğru konuşan ise, doğduğuna bin pişman!
Arı şifa bal yapar, barınağı petektir
Fasık sarayda yaşar, öptüğü el etektir
Hak noktaya varacak, doğru çizgi bir tektir
“Boş bakan’a” yağ yakıp, köpek gibi yılışan
Doğrulukta onur var, Hak Dava etmez pişman!
Mükemmel imtihandır, herkes iradesiyle
Ya Hakka ya Batıla, atlı piyadesiyle
Kula fırsat verilir, hatta ziyadesiyle
Ahmet açlığa razı, sahtekârlar hep şişman
Dalkavukta mal makam, mert Müslüman perişan!