HÜNER; HAKK’A KUL OLMAKMIŞ!..
Bu hayat ki, imtihandır
Dünya fani, bir cihandır
İki kapılı bir handır
Akıl; boşayıp, dul olmakmış…
Sakın dostum, şer beladır
Haksız düzen, Kerbela’dır
Fani olan, bir puladır
Büyük servet, kul olmakmış…
Kötülükten, tevbekâr ol
Hakk ehline, hürmetkâr ol
Mücahide, hizmetkâr ol
Amaç hayra, yol olmakmış…
Mü’mine yakışan netlik
Halka şefkat, zulme sertlik
Bu dünyada, asıl mertlik
Kalbi Hakk’la, dol olmakmış…
Sen En Büyük, ben bir hiçim
Zatın olmaz, şekil biçim
Edep kaplat, dışım içim
Ermiş; ehl-i hal olmakmış…
Marifet kalpteki kalay
Az, Muhammet Ali Clay
Ağa paşa, olmak kolay
Derviş gönlü, bol olmakmış…
Her an huzurda kalasın
Gönlünde secde kılasın
Kalbi olur mu kalasın
Hüner aşkla, ful olmakmış…
Cihat sonsuzluğa sefer
Şehit oldu, Tayyar Ca’fer
Dünyada en büyük zafer
Dost eşikte, çul olmakmış…
Özünü takvayla donat
Kol kırılsa, takar kanat
Âlemde en büyük sanat
Benlik yakıp, kül olmakmış…
Yenilmişsen, nefs devine
Kire şirke, kim sevine
Bülbül konmaz, kalp evine
Lazım gelen, gül olmakmış…
Erbakanca versen ahit
Gündüz cahit, gece zahit
Şirk ortamda, durmaz Vahit
Kalbi Hakk’la, dol olmakmış…
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/huner-hakka-kul-olmakmis-siir/