HALKTAN HAK’KA KAÇAR OLMUŞUM
“Kral çıplak” dedim, kovdular beni
Kaypak insanlardan, kaçar olmuşum…
Bir şaşkın yerine, koydular beni
Artık tek Mevla’ya, koşar olmuşum…
Faiz fuhuş kumar, mübah sayarlar
Kur’an’ı konuşmak, günah sayarlar
Kalemim tehlike, silah sayarlar
Yandaşlara göre, Macar olmuşum…
Şükür koparmışım, kalbi alakam
Sizin olsun dünya, şöhret mal makam
Zalime haine, olmaz yalakam
Ruhumla Rahman’a, uçar olmuşum…
Işık nura döner, billur fanusta
Sabır sebat lazım, bil her hususta
Çıraklık yapmadan, olunmaz usta
Hikmet tezgâhında, nacar olmuşum…
Şehvetine uyan, şerre kapılır
Her adım hayâdan, Hak’tan sapılır
Herkesin putudur, ona tapılır
Dünyayı üç talak, boşar olmuşum…
Dolaştım Türkiye’m, Erzincan Tercan
Erimeden ermez, vuslata her can
Kur’an’dan devşirdim, inciyle mercan
Hakiki mücevher, saçar olmuşum…
Para pul elimde, cebimde gerek
Kalbime girerse, olur engerek
Manevi iklimde, mevsim gezerek
Gönlümü Mevla’ya, açar olmuşum…
Davam için kendim, yokuşa vurdum
Hep halk için Hak’ça, planlar kurdum
Nice şarlatanla, uğraşıp durdum
Bu yüzden atılgan, acar olmuşum…
Gerçeğe tercüman, olmak infaktır
Güçlüye yaranmak, zulme ilhaktır
Hakkı haykıracam, susmak nifaktır
Sanmayın usanıp, naçar olmuşum…
İlahi, huzur var; cihat çağrında
Amma münafıka, çıban bağrında
Bir ömür aşk ile, Dostun uğrunda
Beladan belaya, düçar olmuşum…
Tayin takdir O’nun, taksimi güzel
Teslimiyet yoksa, iman ne gezer
Kimseye gücenmem, dost beni üzer
Derdimi Rabbimle, aşar olmuşum…
Mevla’ya güvenen, mü’min umutlu
Bir devrim yaklaşır, derin ve kutlu
Adil Düzen gelir, insanlar mutlu
Gayrı davam için, yaşar olmuşum…
Şu bir avuç sadık, dostummuş meğer
Özgül ağırlığı, cihana değer
Kanatlı atlara, vurulmaz eyer
Çünkü Erbakan’a, icar olmuşum…
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/halktan-hakka-kacar-olmusum-siir/