HAİNLERİN TİYNETİ! (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 254 Görüntüleyen

HAİNLERİN TİYNETİ!

      

“Dostlarımdan koru, Sen beni ya Rabb

Ben düşmanlarımdan, kendim korurum!..”

Demiş bir filozof, düşünce harap

Oysa her şey Hak’tan, boştur kuruntum…

    

Kahbe karakterli, hain fırsatçı

Arkadan hançerler, pinti fesatçı

Hep haset ekiyor, nefret hasatçı

Önce korkup sandı, çeker vururum…

    

Kalleşlik fıtratı, insi İblis’tir

Sinsilik silahı, cinsi Tiflis’tir

Mü’min rolü yapar, manen müflistir

Bile bile çiğner, şeref onurum…

    

Araştır anlarsın, mayası bozuk

Süt sümük karışık, hayâsı bozuk

Foyası sırıtır, boyası bozuk

Bunlar imtihanım, bitmez sorunum…

    

Hıyaneti siyaset, sanır bu nursuz

Çok zeki geçinir, huysuz huzursuz

Güçlü gördüğüne, tapar onursuz

Hep zoruna gider, mertçe durumum…

    

Rakip gördüğüne, iftira atar

Kırk yıllık dostunu, bir anda satar

Huzuru kaçırır, ortalık katar

Ayaklar altına, alır gururum…

    

Vefasız acımaz, çelme takarmış

Bir pire uğruna, yorgan yakarmış

Süfyani sıfatla, hain bakarmış

Melânetleriyle, kaçar huzurum…

    

Türlü hıyaneti, mübah görüyor

Dostlarına tuzak, günah örüyor

Bulmuş üç beş manyak, ferah ürüyor

Aklınca enayi, yerne konurum…

      

Hasetçi yaktığı, ateşte yanar

O Rabbini değil, nefsini anar

Kara sinek gibi, pisliğe konar

Akgül’den hoşlanmaz, budur kusurum…

    

Hain; antrenörüm, hızım olmuştur

Acılar pişirdi, hazzım olmuştur

Kaderin gereği; lazım olmuştur

Geç farkına vardım, budur yorumum…

 

https://www.millicozum.com/mc/2019/temmuz-2019/hainlerin-tiyneti-siir/

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi