Anasayfa ŞiirlerDİGER ŞİİRLER GEL EY GÖNÜL (ŞİİR)

GEL EY GÖNÜL (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 289 Görüntüleyen

GEL EY GÖNÜL

      

Gel ey gönül, biçare gel

Gel derdine, bul çare gel…

Yetmez mi, gafil gezdiğin

Yeter gezdin, avare1 gel…

        

Vaktı seher, yatma uyan

Yolda kalır, çok uyuyan

“Fetehecced…”2, emrin duyan

Gel ol ulu, Settare3 gel…

      

Ecel bir gün, seni seçer

Çün hep gelen, burdan göçer

Gafil olma, fırsat geçer

Tevbe edip, Ğaffare4 gel…

        

Gönül verme, ağyare5 boş

Halk fanidir, Hak yâre koş

Zikret ebet, diyare coş

Aşık isen, didare gel…

      

Seccadeni, geceye ser

Seher vakti, esrare6 er

Sen meylini, Mevlâ’ya ver

Bülbül gibi, hep zare gel…

      

Haydi gönül, gayret kuşan

İlim irfan, himmet kuşan

Hayran kalıp, hayret kuşan

Has kul olup, Hünkâre7 gel…

      

 

1- Avare: Boş, amaçsız ve tembel dolaşmak.

2- Fetehecced: Teheccüt kıl. “(Ey Nebim!) Gecenin bir kısmında uyanarak, Sana mahsus (faziletli bir) nafile olmak üzere namaz kıl. (Böylece) Umulur ki Rabbin Seni övgüye değer bir makama (Makam-ı Mahmud’a) ulaştırır.” (İsra: 79)

3- Settar: Günahları örtüp saklayan Allah (CC).

4- Ğaffar: Çok bağışlayan Allah (CC).

5- Ağyar: Allah’tan gayrısı, tüm mevcudat.

6- Esrar: Sırlar, manevi işaret ve bilgiler.

7- Hünkâr: En Büyük Sultan; Allah (CC).

 

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/gel-ey-gonul-siir/

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi