Anasayfa ŞiirlerDİGER ŞİİRLER EY RABBİM, İNAYETİNLE (ŞİİR)

EY RABBİM, İNAYETİNLE (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 295 Görüntüleyen
 

EY RABBİM, İNAYETİNLE

      

Hidayet eyledin, nura kavuştum

Çok dik kafalıydım, boynum büküldüm…

Gaflet ikliminden, çıkıp savuştum

Aşk verdin seherde, uykumu böldüm…

 

Garip ve şaşkındım, dünya bağrında

Hayat huzur buldum, kutlu çağrında

Aşkınla sevdanla, Senin uğrunda

Her türlü belanın, yüzüne güldüm…

 

Yularım kurtardın, şeytan elinden

Nasibim artırdın, irfan halinden

Kanaat bahşettin, pak helâlinden

Ey Dost himmetinle, dağları deldim…

 

Bazen yalpaladım, gaflete daldım

Gönlümü gereksiz, gayleye saldım

Hasretinle yandım, çün uzak kaldım

Bin pişman perişan, kapına geldim…

 

Şevkle şehit olup, yere serilmek

Ne saadet sonsuz, nura girilmek

Ölümü öldürmek, Hayy’la dirilmek

İnayet buyurdun, ölmeden öldüm…

 

Tecelli ettiğin, gülü kokladım

Hak davana sadık, kulu sakladım

Ey Can vuslat için, tülü yokladım

Yanıp da tükendim, sadece küldüm…

 

Mü’mine haram mal, kir görülmeli

Övenle sövenler, bir görülmeli

Sadık kardeş bize, pir görülmeli

Ağardı saçlarım, kırıştı cildim…

 

En nasipsiz insan, Hak’tan kaçıktı

Davadan kaytaran, hain kancıktı

Münafık düşmandı, fasık gıcıktı

Çün Dosta tercüman, Kur’an’a dildim…

 

Şeytan nefis kurdu, bin türlü tuzak

Ey Dost yardımınla, düşmedim tutsak

Her türlü yeisten, şüpheden uzak

İlahi va’dini, hakikat bildim…

 

Bir ömür kapında, çileye değer

Kapında kıtmirlik, şerefmiş meğer

Senin lütfun idi, cesaret ciğer

Nice baş münafık, ayağın çeldim…

 

Ne fark eder Kürt mü, yoksa Türk mü, ne

Bağlıysa baş tacım, İslam rüknüne1

Ya Rabbi çok şükür, Senin hükmüne

İtiraz isyanı, kafamdan sildim…

 

Tevekkül ilacım, tekbir silahım

Rızandır matlûbum, cihat felahım

Ma’budum Maksudum, Vahid İlahım

Nefhan olmasaydı2, bir çuval kildim…

 

Milli Çözüm’cülük, ne büyük nasip

Çağın havarisi, dense münasip

Biz hasbi3 olalım, Allah’tır Hasib4

Ben sadece halkı, uyaran zildim…

 

1- Rükn: Temel direk, Dinin asli gereği.

2- Allah’ın insana kendi ruhundan nefh edip üflemesi,

“Sonra onu ‘düzeltip bir biçime soktu’ ve ona (insana Kendi) ruhundan üfledi. Sizin için de kulaklar, gözler ve gönüller var etti. Ne az şükrediyorsunuz? (Ne nankör insanlarsınız!)” (Secde: 9. Ayet)

3- Hasbi: Çıkar ve karşılık beklemeden, Allah rızası için iş gören.

4- Hasib: Hesaba çekici anlamında Allah’ın bir ismi, iyilik ve kötülükleri tespit edip karşılık verici.

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi