DÜŞTÜK

Görün ey canlarım, ne güne kaldık

Biz el öpmez idik, ayağa düştük

Vah şimdi bin pişman, dövüne kaldık

Sevilmek nerede, dayağa düştük

Hayret aslımızı, beğenmez olduk

Ve kardeş kardeşe, güvenmez olduk

Nicedir ağladık, sevinmez olduk

Mutlu bayramlardan, uzağa düştük

Sağ-sol deyip bizi, bize vurdular

Analar babalar, dize vurdular

Oğlana vurdular, kıza vurdular

Düşmanın kurduğu, tuzağa düştük

PKK’yla zahmet, çok yaşatıldık

Kıbrıs Akdeniz’den, bak kuşatıldık

Biz hep yalvardıkça, dışa atıldık

AB diye Haçlı, kazığa düştük

Barış yollarında, el ele şimdi

Küs değil güllerim, bülbüle şimdi

Kalemler kafaya, gönüle şimdi

“Yarınlar bizimdir”, yazmağa düştük

Hep birlik refaha, huzura doğru

Hep daha ileri, hep nura doğru

Hep milli kültüre, şuura doğru

Hakikat yolunda, varmağa düştük

Huzur; adalete, varıştan geçer

İnsanlık, hayırda yarıştan geçer

Ahmedim bereket, barıştan geçer

Gönül ikliminde, uçmağa düştük

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/dustuk-siir/