DOSTA NASİHAT
Vahdetin simgesi, Aziz Efendim
Kalbimin kıblesi, Kâbe’ne düzgün…
Tevhid tecellisi, Kerim Efendim
Hasretinle yanan, gönlümüz üzgün…
Kusur günahıma, bakmadın şükür
Nifak fırınında, yakmadın şükür
Ruhumu buhrana, sokmadın şükür
Hidayet huzurdan, etmedin sürgün…
İnayet gözleyen, yüreğim ağlar
Sırrında eriyor, âlemler çağlar
Her an ihsanındır, varlığım sağlar
Cilveni seyreden, gözlerim süzgün…
İman Küfür aynı, kalpte barışmaz
Hem Hak ile Bâtıl, Dinde karışmaz
Vicdan ehli kötü-lükte yarışmaz
Hiç kurumuş dallar, verir mi sürgün…
Cahilin sıkması, boşa atıştır
Dinin pazarlamak, bedbaht satıştır
Sen Hak rızasıyla, kalbin yatıştır
Vesvese ve şüphe, imanı çözgün…
Allah’tan gayrıya, etme tevekkül
Üstad mürşid ancak, birer tevessül
Tevhid ehline Rabb, eyler temessül
Seyret tecelliyi, ruhuna özgün…
Dünya derdi gütmez, dava ozanı
Allah sevmez; birlik-dirlik bozanı
Başıboş ve gafil, gezip tozanı
Azrail yakalar, müflis ve büzgün…
Gidersin dünyadan, tahta tabutla
Kefen denen ucuz, beyaz çaputla
Kesilir alâkan, putla tağutla
Pişmanlık faydasız, kendine küskün…
https://www.millicozum.com/mc/duyurular/dosta-nasihat-siir