Sen başıma neler, getirdin eyvah

Gençlikte şahlanan, taydın¹ be gönül…

Boş heves peşinde, gaflet ve günah

Hayal trenine, raydın be gönül…

Bâtıla dalmıştın, Hak’tan bihaber

Bilmezdin ne Kur’an, ne de Peygamber

Pis kokular içre, sandın misk anber

Kendini başıboş, saydın be gönül…

Nice yıllarını, boşa savurdun

Kalbini kararttın, beynin kavurdun

Boşa böbürlendin, şişti avurdun

Her an tutulmuştur, kaydın be gönül…

Yalan yanlış dedin, haksız anırdın²

Şerler bana zarar, vermez sanırdın

Oysa iyi-kötü, sen de tanırdın

Kaç kere tevbenden, caydın be gönül…

Haydar Baba ile, nurlar saçıldı

Erbakan’la gözün, gönlün açıldı

Şükür hayrı tutup, şerden kaçıldı

Gel Dosta gidelim, haydın be gönül…

Gurur kibir ehli, İblise yakın

Sen Rabbinden utan, edebin takın

Aman; amel ilme, güvenme sakın

Işığın Güneş’ten, Ay’dın be gönül…

Hak-Bâtıl karışık, cahili Müslim

Etmeli dış gibi, dâhili³ Müslim

Şefkat ve merhamet, bahili⁴ Müslim

Gizli şerre küfre, kaydın be gönül…

Hakka ulaştırır, cihat ve taat

Sadıklara katar, biat itaat

Gönül Kâbe’sinde, Rabb’le irtibat

Sırrını âleme, yaydın be gönül…

Yağ bulgur gerek ki, dolsun tencere

Can çıkarken aciz, hırlar hançere⁵

Kabrinden açılsa, cennet pencere

Melekler der: Gözün, aydın be gönül…

1- Tay: Yük vurulmamış genç at.

2- Anırmak: Çirkin şekilde bağırıp çağırmak.

3- Dâhili: İç dünyanı, kalbini.

4- Bahil: Pinti, cimri, bencil.

5- Hançere: Boğaz, gırtlak.

https://www.millicozum.com/mc/duyurular/aman-be-gonul-siir