AH BE GÖNÜL
Cahili dönemler, yaşadın ey can
Aynı beden beyin, buydun be gönül…
Benlik tepelerin, aşaydın ey can
Boş gururla kötü, huydun be gönül…
Günahın suladın, sevabın yaktın
Fani fena şeyler, kafaya taktın
Şehvete bulaştın, harama baktın
Gördüğün gözünle, soydun be gönül…
İman hakikatin, Bediüz-zaman’la
İbadet zevkini, Haydar Baba’yla
Cihadın şevkini, zorlu çabayla
Erbakan’la yola, koydun be gönül…
Şerliler seçtiler, şöhret serveti
Sen terk et Bâtılı, şirki gafleti
İnşallah bulursun, zafer devleti
Cihat çağrısına, uydun be gönül…
Yüreğini yakan, nâr olmasaydı
Sırlı seherlerde, zâr olmasaydı
Hidayet inayet, yâr olmasaydı
Sen hâlâ cahildin, toydun be gönül…
Kur’an’dan alırmış, ruh gıdasını
Arayan bulurmuş, Hak Hüda’sını
Bak can kulağıyla, Dost nidasını
Sonunda çok şükür, duydun be gönül…
Gerçeğe varılır, akıl fikirle
Hem kalpler mutmain, olur zikirle
Taksime kanaat, hamdü şükürle
Hırsını giderip, doydun be gönül…
Her şey belirlenir, takdir tayinle
Değerin ölçülür, niyet sa’yinle
İbadet farklıdır, tören ayinle
Hep tutulur kaydın, kuydun be gönül…
İlahi Kudretten, işte bir nişan
Bir kovit dünyayı, etti perişan
Ey Rabb’le savaşıp, nefsle barışan
Basiret gözünü, oydun be gönül…
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/ah-be-gonul-siir/