ADİL DÜZEN KARŞITI, ADİ İSLAMCI!
Kelamını söyledim, selamını kestiler
Seni “Bir”ledim[1] diye, hep hücuma kalktılar!
“Kur’an ölçümüz olsun”, deyince de küstüler
Nice hacı hocalar, bana yan yan baktılar!
Amerika zalimdir, uşakları haindir
Haçlıya hürmet eder, bak halkına şahindir
Riya istismar için, İslam ballı tahindir
Hizmet diye hezimet, verip dini yıktılar!
Kiralamış kullanır, Yahudi Lobileri
Din satıp dünya alır, şeyhleri abileri
Höt desen ödü patlar, bir sürü tabileri
“Şeriat teferruat!”, deyip dinden çıktılar!
“Zinaya ceza olmaz, faiz çağın gerçeği
İslam Birliği hayal, AB huzur gereği
Din değil demokrasi, bu dünyanın direği!”
Gören dönek münafık, sevapların yaktılar!
Papa’nın piyonları, evliya yapılıyor
Siyonizm figüranı, Rab diye tapılıyor
Adil Düzensiz bir din, ahmaklar kapılıyor
“Milli Görüş fitneymiş!”, kirli yöne aktılar!
Hoşgörü kılıfıyla, din gayreti körlendi
Gâvura yaltaklanıp, iman özü kirlendi
“Ahlakı var, ahkâmı yok”, sahte bir din derlendi
Ucuz uyuz adamlar, davadan tez bıktılar!
“Şeriatı çağdışı”, gören kâfir ve sapık
“İman yeter, ahkâm hiç”, diyen adi münafık
Dinsizlik düzenine, dindar kılıflı fasık
Bulup tağut yaptılar, pula selam çaktılar!
İzzetin azametin, hakkı için Allah’ım
Lütfeyle inkılâbın, sabırdır tek silahım
Kur’ani gerçekleri, haykırmaktır felahım
Nice binler marazlı, bana kurşun sıktılar!
Tecelline şahidim, yolunda şehit eyle
Dost aşkınla gani kıl, dünyaya zahit eyle
Hak ile huzur bulan, garibi vahit eyle
Deli diyorlar bana, böyle ünvan taktılar!
Yeter huzurunda tut, her cefana razıyım
Haine hücum eden, Kıtmir misal tazıyım
Sadıklara ferahlık, facirin marazıyım
Kur’ani gerçeklere, kulağını tıktılar!
Dinimi yozlaştırıp, devleti ifsat eden
Ordumu zayıflatıp, düşmana fırsat veren
Harama fetva bulup, yalana ruhsat veren
Şeytanın şakirtleri, Süfyan olup çıktılar!
DİP NOT: 1
“….Sen Kur’an’da sadece Rabbini “bir ve tek” (İlah olarak) andığın zaman, (inkarcılar ve münafıklar) ‘nefretle kaçar vaziyette’ gerisin geriye giderler.” (İsra: 46)
“Sadece Allah (tek ve şeriksiz) anıldığı zaman, ahirete inanmayanların kalbi öfkeyle kabarır. Oysa O’ndan başkaları anıldığında hemen sevince kapılırlar.” (Zümer: 45)
“Sizin (durumunuz) böyledir. Çünkü bir olan Allah’a çağırıldığınız zaman inkâr ettiniz. O’na ortak koşulduğunda ise inanıp-onayladınız. Artık hüküm, Yüce, büyük olan Allah’ındır.” (Mü’min: 12)
“….(Hz. İbrahim münkirlere ve müşriklere dedi ki:) Biz, sizlerden ve Allah’ın dışında taptıklarınızdan gerçekten uzağız. Sizi (artık) tanımayıp-inkâr ettik. Sizinle aramızda, siz Allah’a bir olarak iman edinceye kadar ebedi bir düşmanlık ve bir kin baş göstermiştir.” (Mümtehine: 4)
https://www.millicozum.com/mc/2013/aralik-2013/adil-duzen-karsiti-adi-islamci/