En Çok Sevgi Duyduğun ve Kaybetmekten Korktuğun Ne ve Kim ise; TANRIN VE TAPINDIĞIN ODUR!
İnancın ve vicdanın en önemli göstergesi; herkese ve her şeye şefkat, merhamet ve insan sevgisidir. İslam Dini de, insanlığın saadeti ve adalet düzeni için gönderilmiştir. Adalet ise, herkese hak ettiğini vermektir. Övgü ve ödül olsun, ceza ve kınama olsun, ancak müstahak olana layık ve gereklidir. Merhametsiz adalet de, adaletsiz merhamet de zarar vericidir. Yüce Yaratıcıdan daha merhametli veya Ondan daha adaletli olunamayacağına göre; sevgi ve nefretimizde ölçüsüz davranmak yanlıştır ve yersizdir.
“Allah için sevmek ve Allah için buğz etmek” imanın hem temeli hem alametidir. “Allah için sevmek” demek: en başta ve tam bir aşkla Allah’ı sevmek, Ona yönelmek, her şeyi Ondan bilip, Ondan beklemek; başkalarını ise Allah’a yakınlığı, Kur’an’a bağlılığı, Dinine, davasına ve insanlığa hizmeti ve yararlılığı ölçüsünde sevmek ve sahiplenmektir.
Allah için buğz etmek ise:Allah’ın dinine ve müminlere düşmanlık gösteren, İslam diyarlarını işgal edip Müslümanlara zulüm ve zahmet eden, sapık Hıristiyanlar gibi emperyalist ve azgın Yahudiler gibi Siyonist emeller güden zalim ve kâfirleri… Ve yine Müslüman geçinip inançlarını yaşamalarına ve herkesin temel insan haklarını kullanmasına fırsat vermeyen, her türlü haksızlığı ve ahlaksızlığı işleyip teşvik eden kötü niyetli kimseleri hoş görmemek, destek vermemek ve böylelerini terk ve tenkit etmektir.
Bakara Suresi: 165. ayeti:
“(Buna rağmen) İnsanlar içinde, Allah’tan başkasını (O’na) ‘eş ve ortak’ tutanlar (ve bazı kulları tanrı gibi kutsayanlar) vardır ki, onlar (bunları), Allah’ı sever gibi sevmektedir. İman edenlerin ise Allah’a olan sevgileri (herkesten ve her şeyden) daha kuvvetli ve şiddetlidir. (Başkalarına Allah’tan daha çok sevgi ve saygı göstermekle) O zulmedenler (insanları Allah’tan üstün gören ve ilahi kanunların uygulanmasını engelleyen zalimler), azaba uğrayacakları zaman, muhakkak bütün kuvvetin tümüyle Allah’ın olduğunu ve Allah’ın vereceği azabın gerçekten şiddetli olduğunu bir bilselerdi (ve görüp anlasalardı…)” buyurarak bizlerin bu konuda gayet dikkatli olmamızı istemektedir.
Bu ayeti kerime:
a) Başkalarını “Allah gibi” sevip yüceltmenin insanı şirke sürüklediğini,
b) İnsanları, Allah için ve İslam’a yakınlığı ve insanlığa yararı ölçüsünde sevmek gerektiğini,
c) Rütbesi ve yetkisi ne olursa olsun, bir insanı “Allah gibi” sevmenin hem kendi nefsimize, hem de haddinden ziyade övüp saygı gösterdiğimiz kişiye zulüm etmekle aynı manaya geldiğini,
d) Böylelerinin sonunda çok pişman ve perişan bir duruma düşeceklerini ve yücelttikleri kişilerin aslında hiçbir şeye malik ve muktedir olmadıklarını öğreneceklerini,
e) Sadık ve samimi müminlerin, en fazla ve büyük bir hazla sadece Allah’a muhabbet beslediklerini ve yüksek bir ciddiyet ve cesaretle Allah’ın ve İslam’ın gayretini çektiklerini beyan etmektedir.
Hatta:
..
Makalenin tamamı için tıklayınız…