MÜNAFIK ÇETELERLE CENK
Nerde olsam;
Ne halde bulunsam,
Ey can,
Sen bendesin
Ben sendeyim.!
Ya zahmet mektebinde,
Ya rahmet ikliminde…
Her an tecellinle
Hep sayendeyim.
Yüce Dostu özlesem
Yolunu gözlesem
Elini tutup öpsem,
Busendeyim..!
Hikmet harikası böceklerde
Kelebeklerin sevdası çiçeklerde
İnce, ince örülen desendeyim!
Sevdandayım,
Sevgindeyim,
“Sıbğatullah” rengindeyim,
Münafıklarla cengindeyim.
Derdindeyim, kederindeyim, kaderindeyim.
Bazen gönlümce gider,
Cennetin serin selvilerinin gölgesindeyim…
Gün olur hakaretler,
Hasretler bölgesindeyim…
Yanına yaklaştırmaz yabaniler
Cefa eder,
Eza eder zebaniler…
Ama ne gam,
Bizsiz de yürür program…
Değil mi ki ey Can
Aşkın en derinindeyim!
Kimden sorsam,
Nerde dursam,
Sen bendesin
Ben sendeyim!..
Kulun kölenim
Uğrunda değil kovulmayı, dövülmeyi,
Hatta ölmeyi bile en şerefli şans bilmekteyim
Kör gözleri görmüyor ki
Kirli gönülleri fark etmiyor ki
Sana kavuşmak için
Ecelle dans etmekteyim..!
Sadece sanadır
Nazım, niyazım
Görevim, her hükmüne ve her halime hamdü senadır.
Ne güzel şarkıdır o,
Şakıyan olsa:
“Sensiz cihanda,
Bana can ne lazım?”
Şeytanın şövalyesi
Marazlı münafık,
Keskin bir kinle
Ve kahpelikle saldırır…
Zavallı saflar da onlara inanır, onlara katılır
Ve iblis, durmadan kulağıma fısıldaşır:
“Hep peşindeyim
Çevrende, cebinde, elbisendeyim
Ayağını kaydırmak için
Sürekli ensendeyim”
Ama ey yüce Hakanım
İnayetin yâr olduktan sonra
Bütün bunlar vız gelir bana!
Değil mi ki Sultanım;
Sen bendesin,
Ben Sendeyim..!
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/munafik-cetelerle-cenk-siir/