EYVAH, HÂLÂ EREMEDİM!
Her an huzur, şuur içre
Gezemedim, gezemedim…
Varlığını, Hak nur içre
Rabbim daim, sezemedim…
Karıştım sapla samanı
Dünya ile, asumanı1
Çağırıp binbir esmanı
Zikredüben, dizemedim…
Hakikatin, mer’asında2
Hem hikmetin, verasında3
Ey Dost aşkın, deryasında
Yüzemedim, yüzemedim…
Rüzgâr boran, yağmurdasın
Bülbül gülde, domurdasın
Toprak Adem, hamurdasın
Benlik kirim, süzemedim…
Hücre hücre, ören kimdir
Görünen ne, gören kimdir
Mutlak devran, süren kimdir
Bil Kur’an’sız, çözemedim…
Muhammed’e, biat ile
Her hafta gün, saat ile
Ömrüm taat, cihat ile
Süsleyip de, bezemedim4…
Zatından gayrı hepsini
Dünya ahiret, tepsimi
Şu benlik güden nefsimi
Ezemedim, ezemedim…
Uyanamadım rü’yadan
Bıkmadım resmü riyadan
Hâlâ bu fani dünyadan
Usanıp da, bezemedim5…
Binip de takva atına
Varmadım Yüce katına
Erbakan ile Zatına
Medh-ü sena, düzemedim…
1- Asuman: Gökyüzü, manevi âlemler.
2- Mer’a: Otlak, okul.
3- Ver’asında: En son makamında.
4- Bezemek: Süsleyip güzelleştirmek.
5- Bezmek: Usanıp vazgeçmek.