Haber Sitesi

TÖVBE YA RAB (ŞİİR)

TÖVBE YA RAB

İlim amel, bir araçtır

Ya Rab rızan, Hak amaçtır

Bu imtihan, dik yamaçtır

Yorar çatır, çatır beni…

Zora göğüs, germez isem

Nefsi yere, sermez isem

Hesabımı, vermez isem

Kınar merkep, katır beni…

Önce sağlam, fikir gerek

Sonra tebliğ, zikir gerek

Asıl tatbik, şükür gerek

Saymaz gönül, hatır beni…

Hani ihsan, ve icraat

Neye yarar, edebiyat

Varsa vicdan, maneviyat

Görmezsin şen, şatır¹ beni…

Hürmet izzet, denk dengine

Meyledersin, hep zengine

Sıbğatullah, Dost rengine

Boya beni, batır beni…

Kur’an ölçü, Resul mihenk

Özün sözün, tutsun ahenk

Yalan riya, hep renga renk

Falakaya, yatır beni…

Mahşer mizan, ile gelir

Kirli gizli, bile gelir

El ayağım, dile getir

Okur satır, satır beni…

Yüzün maske, şirke kaput

Şeyh ararsın, Palu Harput²

Gönül beytim, doluysa put

Temizlemez, natır³ beni…

Lafla varılmaz, menzile

Bulut ol, yağmur tenzile⁴

Servet yığarsam, kenz⁵ ile

Kurtarır mı, ıtır⁶ beni…

Ümmet yaslı, İslam garip

Kur’an mahkûm, halk muzdarip

Olmazsam, zulmle muharip

Kabul etmez, Fatır⁷ beni

1- Şatır: Sevinçli

2- Palu: Elâzığ’ın bir kazası, Harput: Elâzığ’ın eski yerleşim alanı

3- Natır: Hamam tellağı

4- Tenzile: İndirmeye

5- Kenz: Helal haram demeden mal yığma

6- Itır: Güzel koku

7- Fatır: Örneksiz yaratan Allah’ın bir sıfatı