“Yaban asker gelsin...”, çıktı tezkere Bu nasıl tuzaktır, çatlarım artık... Freni patlamış, gider rast gele Zerre aklım varsa, atlarım artık… Öyle bir başkan ki, ufku enginmiş İç-dış politika, dahi denginmiş “Kapıcı araba, almış” zenginmiş Hâlâ oy vereni, kutlarım (!) artık... Vatandaşı enflas-yona ezdirir İşsizlik fakirlik, candan bezdirir Özel uçaklarla, yandaş gezdirir Yine alkışlanır, patlarım artık... Dostlar zengin olmuş, Sabancı Koç’tan Dosyalar kabarmış, yüz çeşit suçtan Vatandaş sızlanır, bunalmış borçtan “Kırk yıl ödeyemem, kartlarım artık...” Allah Adil; kul hak-kından geçer mi Ettiğin bulmayan, burdan göçer mi İnsan baş belasın, başkan seçer mi İnşallah bu sefer, şutlarım artık... Yetimin hakkını, savup saçsanız Ahlar sizi tutar, nerye kaçsanız Her ay on mahkeme, bile açsanız Sanmayın ağzımı, bantlarım artık... Aile çözüldü, ahlâk yozlaştı Vicdanlar çürüdü, beyin buzlaştı Et sebze hormondur, şeker tuzlaştı Bozuldu damağım, tatlarım artık... İktidar şımardı, bu halk uydukca Korkağı kahraman, yere koydukca Ülkemde bölgemde, zulüm duydukca Her geçen gün kahrım, katlarım artık… Hakkı haykırmaya, ben yemin içtim Bir ömür hep kahır, kabında piştim Bunca rezillik var, vallahi şiştim Dökülsün içimden, kurtlarım artık... Dış güçler taşıdı, bunları başa İslam’a sataşır, soysuzlar, -hâşâ- Adil Düzen yazsam, dağlara taşa